یادآوری نشریه آمریکایی از پیروزی ایران بر آمریکا در یک جنگ شبیه‌سازی شده با رمز الله اکبر !
تاریخ انتشار: ۲۴ مهر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۴۸۳۸۷۱
به گزارش الف نشنال اینترست در این گزارش می افزاید در صورت بروز یک جنگ واقعی، هیچ کس نمی تواند قوانین را به گونه ای تغییر دهد تا "برتری آمریکا" در جنگ حفظ شود.
« با تشدید تنش در منطقه خلیج فارس، یادآوری تمرینات نظامی پنتاگون در سال 2002 ارزش بازبینی دارد. در این جنگ یک لشکر از تفنگداران آمریکایی، نقش فرماندهی یک دشمن را ایفا کردند که مقابل نیروهای آمریکایی که بسیار قوی تر بودند، می جنگیدند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
فرماندهی طرف ایرانی این جنگ برعهده سرلشکر پال ون رایپر بود که سرباز، کشتی ها و هواپیماهای جنگی با توانایی شبیه نیروهای واقعی ایران، در اختیار داشت. موفقیت ون رایپر در کم اثر کردن حمله شبیه سازی شده آمریکا، آشکار می کند که تهران احتمالا در یک جنگ واقعی چگونه خواهد جنگید.
این جنگ شبیه سازی شده "چالش هزاره 2002" نام داشت. طراحی آن در مرکز فرماندهی مشترک نیروهای نظامی و در مدت دو سال صورت گرفت. 13 هزار و 500 نفر در آن مشارکت کرده و تمرینات نظامی همراه تعداد زیادی سایت های شبیه سازی شده آموزشی و همچنین سایت های دایر پیش رفت. قرار بود این نیروها متعلق به کشوری نظیر ایران در خاورمیانه باشند و مقابل ارتش آمریکا قرار گیرند. آمریکایی ها هم می بایست از فناوری پیشرفته در این نبرد استفاده می کرد که تا پنج سال آینده استفاده نمی شد.
یک طرف از این تمرینات شامل لشکر یکم تفنگداران و واحد 82 آبی خاکی آمریکا باید ناگهان وارد منطقه می شد. نیروهای خودی برای دشمن ضرب الاجل صادر می کردند تا تسلیم شوند، پس از آن ون رایپر فرمانده نیروهای دشمن، آن را رد می کرد. از آنجایی که دکترین نظامی بوش در آن زمان شامل حملات پیش گیرانه علیه دشمنان می شد، ون رایپر می دانست که نیروهای آمریکایی به آنها حمله خواهند کرد، و اینگونه هم شد.
اما ژنرال سه ستاره 41 سال از عمر خود را در لشکر تفنگداران سپری نکرد تا یک فرمانده ترسو باشد. به محض آنکه نیروهای دریایی آمریکا از نقطه بدون بازگشت عبور کردند، او در حمله ای، به آنها ضربه ای شدید وارد کرد. موشک های پرتاب شده از واحدهای مستقر در خشکی، قایق های غیرنظامی و پرنده هایی با ارتفاع کم، ناوگان آمریکایی را درهم کوبید و در همین حال قایق های تندرو حامل مواد منفجره با استفاده از تاکتیک عملیات انتحاری، نیروی دریایی آمریکا را در منطقه نابود کرد. رمز آغاز عملیات هم الله اکبر بود. در مدت ده دقیقه همه چیز تمام و سرلشکر پال ون رایپر پیروز میدان شد.
مایکازینکو دانشمند علوم سیاسی آمریکا در مقاله ای در نشریه War on the Rocks نوشت:" تاثیر توانایی نیروهای مقابل در بی اثر کردن نیروهای رزمی آمریکایی، تمام شرکت کنندگان در این تمرینات نظامی را متحیر کرد."
شوک ناشی از این شکست طراحان تمرینات نظامی را مجبور کرد درباره بخش های باقی مانده تمرینات برای نیروهای آمریکایی، واقعیات را تحریف کنند.
ژنرال بوک کرنان، فرمانده نیروهای فرماندهی مشترک، یک تماس تلفنی فوری از ژنرال بازنشسته گری لوک، طراح تمرینات دریافت کرد که می گفت:" آقا، ون رایپر تمام کشتی ها را به لجن کشید." کرنان هم دریافت این خبر بدی است زیرا توانایی فرماندهی مشترک برای اجرای سایر بخش های تمرینات یعنی استفاده از آتش واقعی، و ورود ناگهانی نیروهای آمریکایی که بخش اصلی تمرینات بود، به خطر افتاده است.
نیروهای واقعی در پایگاه نظامی فورت برگ در سواحل ساندیاگو، و همچنین مرکز ملی آموزشی فورت ایروین، منتظر دستور فرماندهان بودند. کرنان به خاطر می آورد:" من گزینه های زیادی نداشتم. باید بخش ورود ناگهانی را اجرا می کردم." وی به طراحان دستور داد کشتی های مجازی را به سطح آب بیاورند. ژنرال بل و همچنین گروه تحلیل گرانش درس های آموخته شده از حمله نخست را اعمال کرد و از درگیری های بعدی با نیروهای رزمی خودداری کردند. زنکو می نویسد آن اقدام و همچنین مدخلات دیگر، ون رایپر را بسیار عصبانی کرد.
وقتی ون رایپر برای گلایه نزد کرنان رفت، به او گفته شد:" اقدام شما خارج از معمول بود. نیروهای دشمن هرگز کاری را که تو کردی، انجام نخواهد داد."
ون رایپر نیروهای دشمن را جمع آوری کرد و به آنها گفت به دستورات فرمانده کل عمل کنند. استقلالی که به عقیده او باید نیروهای دشمن تحت امر وی برای انجام دادن وظایفشان داشته باشند، خدشه دار شده بود. شش روز پس از آن تمرینات، ون رایپر استفعا کرد و در مدت 17 روز باقی مانده تا بازنشستگی، به عنوان مشاور خدمت کرد.
در آن مدت، تیم تحلیلگران اطلاعاتی با نابود کردن نیروی هوایی و دریایی دشمن، به اکثر اهداف مورد نظر خود در آن برنامه تبلیغاتی دست یافتند: تامین امنیت خطوط کشتی رانی، خنثی کردن و یا دست یافتن به سلاح های کشتار جمعی دشمن. دشمن هم فقط می توانست بخشی از توانایی های خود را حفظ کند اما در نهایت تضعیف و بیشترین نفوذ منطقه ای آن نابود شد.
البته در یک جنگ واقعی هیچ کس نمی تواند قوانین را تغییر دهد تا برتری آمریکا حفظ شود. اگر ایران واقعا قرار باشد تاکتیک های ون رایپر را اجرا کند، می تواند حتی خساراتی بیشتر از آنچه که نیروهای او در جنگی شبیه سازی – و تحریف شده – به بار آوردند، تحمیل کند.
منبع: الف
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۴۸۳۸۷۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ادعای حامیان رژیم اسرائیل: جورج سوروس پول اعتراضات دانشجویان در دانشگاه‌های آمریکا را می‌دهد!
به گزارش جماران؛ یورونیوز گزارش داد: با گسترش تجمعات در دانشگاه‌های مختلف ایالات متحده در تقاضای آتش‌بس در غزه و اعتراض به اسرائیل، اکنون پای جورج سوروس کارآفرین و میلیاردر یهودی به این حرکت‌ها باز شده است.
در حالی که منتقدان از طیف راست در آمریکا عموما اساتید چپ‌گرای دانشگاه‌ها را به «شستشوی مغزی» دانشجویان متهم می‌کنند، نشریه نیویورک پست فراتر رفته و این هفته با انتشار مطلبی نوشت: «جورج سوروس به دانشجویان افراطی پول می‌دهد تا آنها به اعتراضات نفرت‌انگیز علیه اسرائیل دامن بزنند».
این ادعا که بودجه دانشجویان توسط سوروس تأمین می‌شود در جاهای دیگر نیز تکرار شده است. شاید بخشی از این مسئله از اینجا ناشی می‌شود که بسیاری، و به ویژه بخشی از پایگاه‌های مروج تئوری توطئه، جورج سوروس را موتور پشت جنبش‌های سیاسی یا اجتماعی در کشورها می‌دانند.
اما آیا جورج سوروس پشت صحنه اعتراضات بوده است؟ او چگونه هزینه می‌کند و آیا برای مثال در پرداخت شهریه دانشجویان معترض کمک می‌کند؟
نشریه نیویورک پست ادعا کرده است آقای سوروس و همراهانش از «پول نقد» برای تقویت اعتراضات دانشگاه کلمبیا استفاده کرده‌اند. بخشی از این پول به ادعای این نشریه، صرف تامین ساندویچ‌های رایگان به ارزش ۱۲.۵ دلار، چیپس تورتیلای ارگانیک و مرغ ۱۰ دلاری شده است.
مقاله این نشریه نمی‌گوید که پول نقد ادعایی چقدر بوده است. در همین حال مدرکی وجود ندارد که نشان دهد این اقلام خوراکی توسط یک فرد میلیاردر تهیه شده باشد.
یکی دیگر از ادعاهای مطرح شده این است که یک گروه دانشگاهی به نام «دانشجویان حامی عدالت در فلسطین» از بنیاد سوروس بودجه دریافت کرده است. بررسی این ادعا نشان می‌دهد که این گروه دانشجویی توسط بنیادی به نام «وسپاک» (WESPAC) تامین مالی می‌شود که این بنیاد به نوبه خود در مقطعی از بنیاد «تایدز» (Tides) مبلغ ۱۳۲ هزار دلار دریافت کرده است.
هرچند بنیاد تایز ۱۱ میلیون دلار بودجه در سال‌های اخیر از بنیاد سوروس دریافت کرده است، با این حال اسناد مالی نشان می‌دهد که کمک بنیاد سوروس به این بنیاد در بازه پنج‌ساله ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۲ کمتر از «۰.۳ درصد» از درآمد کل بنیاد تایدز بوده است.
این در شرایطی است که «دانشجویان حامی عدالت در فلسطین» دریافت هرگونه پولی از وسپاک را انکار می‌کند و هیچ نشانه علنی نیز از پرداخت این مبلغ وجود ندارد. این گروه در بیانیه‌ای گفت: «بنیاد نه سرمایه‌گذاری‌ای کرده و نه بر فعالیت سیاسی سازمان ما تأثیر گذاشته است.»
نشریه نیویورک پست گروه «صدای یهودی برای صلح» را نیز متهم کرده است که از بنیاد سوروس بودجه دریافت کرده است.
بررسی مدارک مالی این گروه نشان می‌دهد که این گروه در سال‌های اخیر از بنیاد متعلق به جورج سوروس بودجه دریافت کرده است. با این حال نسبت به هزینه ۱۹.۶ میلیون دلاری این سازمان در بازه پنج‌ساله، مبلغ ۸۷۵ هزار دریافتی این سازمان از بنیاد سوروس کمتر از ۵ درصد از هزینه‌های آن را شامل می‌شود.
نیویورک پست در ادامه ادعاهای خود، می‌گوید که سه تن از شرکت‌کنندگان در تجمعات دانشجویی از برنامه کمک هزینه تحصیلی «کارزار آمریکایی‌ها برای حقوق فلسطینیان»، تحت حمایت بنیاد جورج سوروس، استفاده کرده‌اند.
در یک تصویر منتشره از سوی این روزنامه این سه نفر تحت عنوان «معترضین پولی» معرفی شده‌اند که نشان می‌دهد انگیزه آنها برای مشارکت پول است و نه دیدگاه‌های اجتماعی و سیاسی‌شان.
ریز مدارک مالی مشخص می‌کند که بنیاد جورج سوروس در سال‌های اخیر به سازمان «کارزار آمریکایی‌ها برای حقوق فلسطینیان» مبالغ ۳۰۰ هزار، ۱۵۰ هزار و ۲۵۰ هزار دلار کمک کرده است. از آنجا که هزینه کل این سازمان طی این سال‌ها ۲.۴ میلیون دلار بوده است، مبلغ کمک‌ها بخش قابل توجهی را شامل می‌شود و می‌تواند نقش بنیاد سوروس در حمایت از این سازمان را برجسته کند.
با این حال یک سخنگوی این سازمان در ایمیلی به نشریه واشنگتن پست تایید کرده است که افراد معرفی شده در مقاله نیویورک پست، از «دانشجویان تحت حمایت سال گذشته» این سازمان بوده و به عبارت دیگر آنها دیگر اصلاً «دریافتی» ندارند.
یورونیوز در پایان نوشته است: کارشناسان می‌گویند شخصیت رسانه‌ای جورج سوروس و تمایل او به خرج ثروتش برای تغییرات اجتماعی در جهان می‌تواند در پررنگ کردن نقش او در حمایت از اعتراضات اخیر آمریکا موثر بوده باشد. با این حال گستردگی تجمعات دانشجویی در سراسر خاک ایالات متحده می‌تواند نشان دهد که این اعتراضات فراتر از تصمیم یک فرد بوده و ریشه در عوامل متعدد دیگری دارد.
همزمان تا زمانی که سندی واقعی مبنی بر کمک جورج سوروس به اعتراضات پیدا نشود، کیفیت نقش او در این اعتراضات در هاله‌ای از ابهام باقی خواهد ماند.
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت